(το κείμενο δεν είναι στην τελική του μορφή, θα συμπληρώσω feedback και λοιπές σκέψεις)
Big Red Fat Disclaimer: Οι γνώσεις μου περι οικονομικών περιορίζονται στο οτι έχω διαβάσει τον Samuelson περίπου μέχρι τα 2/3, και σε ο,τι πιάνω δεξιά κι αριστερά, μετά απο κάποιο υποκειμενικό φιλτράρισμα που δεν ξέρω πόσο ασφαλές είναι. Οπότε μπορεί να λεω και πίπες, feel free to correct me.
Επίσης αυτό το κείμενο είναι η πρώτη μου προσπάθεια καταγραφής των σκέψεων μου γύρω απο αυτό, γι αυτό είναι και αρκετά μπερδεμένη σε κάποια σημεία. Feel free to correct me again.
Big Fat Disclaimer 2: Αν και geek ο ίδιος, οι αντιρρήσεις μου με τα κολλήματα και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις των geeks μπορούν να γεμίσουν βιβλίο - κυρίως με τον τεχνολογικό χιλιασμό τους και την πλήρη απουσία αντίληψης οποιασδήποτε κοινωνικής δυναμικής ξεπερνάει τον θεόσταλτο αυτιστικό μικρόκοσμο του Star Trek και του Lord of the Rings.
Bitcoin:
Πολύ ενδιαφέρον πείραμα με διάφορες περίεργες προεκτάσεις (όπως το γεγονός οτι κανείς δεν είναι σίγουρος για το ποιός ακριβώς ήταν ο τύπος που το έφτιαξε). Παίζει με τις βασικές ιδιότητες αυτού που λέμε χρήμα, οι οποίες τελικά νομίζω οτι είναι οι εξής δυο :
1) Το δημιουργεί κάποιος που έχει την εξουσία να επιβάλλει τη χρήση του (παραδοσιακά δια της κρατικής βίας με το extension της που ονομάζεται κοινωνική συναίνεση ;)).
2) Ο κάποιος σου εγγυάται τυπικά οτι αν του δώσεις 1 νόμισμα θα σου δώσει μια ντομάτα.
Τα δυο προβλήματα που πρέπει να λύσεις όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις χρήμα είναι:
α) Πόσο θα φτιάξεις (η απάντηση είναι μάλλον αυθαίρετη, αλλά πρέπει να είναι συγκεκριμένη)
β) Σε ποιόν θα το δώσεις
Στο 1) και στο α) το bitcoin προσπαθεί να δώσει τη μισή λύση. Το δημιουργεί ο καθένας, με ενα προδιεγραμμένο αυθαίρετο ρυθμό (μέχρι να βγεί bitcoin v2, γιατί το v1 δεν προβλέπει απεριόριστο τύπωμα, lol)
Στο 2) και το β) - το bitcoin ρυθμίζει την αρχική κατανομή με το εντελώς ηλίθιο και ταυτόχρονα τραγικά geekίσιο κριτήριο του πόσο γαμάτη κάρτα γραφικών εχω. Γενικά ο τρόπος που κάνει το mining μου φαίνεται αποτυχημένος.
Απο κεί και πέρα η κατανομή αφήνεται στούς "μηχανισμούς της αγοράς" - δηλαδή στους χρήστες του. Οι οποίοι τελικά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες :
α) εγω κι εσυ, δηλαδή τίποτα (η απευθείας ανταλλαγή bitcoins είναι σχεδόν μηδενική)
β) τα bitcoin exchanges, τα οποία τελικά καταλήγουν οι ρυθμιστές του παιχνιδιού επειδή είναι οι εγγυητές του 2) και τελικά οι αποδέκτες του β). Και είδαμε πόσο καλά τα κατάφεραν. Πρακτικά η αντιστοιχία ντομάτας ανα bitcoin καθορίζεται αυθαίρετα απο κάθε exchange.
Γενικά μου μοιάζει πάρα πολύ με ονείρωξη Αμερικάνου liberal geek που συνδιάζει τα κακά και των δυο με τα πλεονεκτήματα κανενός. Υποψιάζομαι οτι ο δημιουργός του φανταζόταν μια πληθώρα exchanges, με ελεύθερη επιλογή του χρήστη αναμεταξύ τους, που θα δημιουργούσε θεωρητικά μια ισορροπία ισοτιμιών. Bullshit.
Το μόνο καλό που έχει είναι οτι δίνει κάποιες καλές τεχνικές λύσεις στο πρόβλημα των transactions, και στην ιδιότητα του χρήματος οτι "δεν αντιγράφεται" - οι οποίες θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες σε άλλα σχήματα micropayments.
Πέστε να με φάτε τώρα.
Big Red Fat Disclaimer: Οι γνώσεις μου περι οικονομικών περιορίζονται στο οτι έχω διαβάσει τον Samuelson περίπου μέχρι τα 2/3, και σε ο,τι πιάνω δεξιά κι αριστερά, μετά απο κάποιο υποκειμενικό φιλτράρισμα που δεν ξέρω πόσο ασφαλές είναι. Οπότε μπορεί να λεω και πίπες, feel free to correct me.
Επίσης αυτό το κείμενο είναι η πρώτη μου προσπάθεια καταγραφής των σκέψεων μου γύρω απο αυτό, γι αυτό είναι και αρκετά μπερδεμένη σε κάποια σημεία. Feel free to correct me again.
Big Fat Disclaimer 2: Αν και geek ο ίδιος, οι αντιρρήσεις μου με τα κολλήματα και τις ιδεολογικές αγκυλώσεις των geeks μπορούν να γεμίσουν βιβλίο - κυρίως με τον τεχνολογικό χιλιασμό τους και την πλήρη απουσία αντίληψης οποιασδήποτε κοινωνικής δυναμικής ξεπερνάει τον θεόσταλτο αυτιστικό μικρόκοσμο του Star Trek και του Lord of the Rings.
Bitcoin:
Πολύ ενδιαφέρον πείραμα με διάφορες περίεργες προεκτάσεις (όπως το γεγονός οτι κανείς δεν είναι σίγουρος για το ποιός ακριβώς ήταν ο τύπος που το έφτιαξε). Παίζει με τις βασικές ιδιότητες αυτού που λέμε χρήμα, οι οποίες τελικά νομίζω οτι είναι οι εξής δυο :
1) Το δημιουργεί κάποιος που έχει την εξουσία να επιβάλλει τη χρήση του (παραδοσιακά δια της κρατικής βίας με το extension της που ονομάζεται κοινωνική συναίνεση ;)).
2) Ο κάποιος σου εγγυάται τυπικά οτι αν του δώσεις 1 νόμισμα θα σου δώσει μια ντομάτα.
Τα δυο προβλήματα που πρέπει να λύσεις όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις χρήμα είναι:
α) Πόσο θα φτιάξεις (η απάντηση είναι μάλλον αυθαίρετη, αλλά πρέπει να είναι συγκεκριμένη)
β) Σε ποιόν θα το δώσεις
Στο 1) και στο α) το bitcoin προσπαθεί να δώσει τη μισή λύση. Το δημιουργεί ο καθένας, με ενα προδιεγραμμένο αυθαίρετο ρυθμό (μέχρι να βγεί bitcoin v2, γιατί το v1 δεν προβλέπει απεριόριστο τύπωμα, lol)
Στο 2) και το β) - το bitcoin ρυθμίζει την αρχική κατανομή με το εντελώς ηλίθιο και ταυτόχρονα τραγικά geekίσιο κριτήριο του πόσο γαμάτη κάρτα γραφικών εχω. Γενικά ο τρόπος που κάνει το mining μου φαίνεται αποτυχημένος.
Απο κεί και πέρα η κατανομή αφήνεται στούς "μηχανισμούς της αγοράς" - δηλαδή στους χρήστες του. Οι οποίοι τελικά χωρίζονται σε δυο κατηγορίες :
α) εγω κι εσυ, δηλαδή τίποτα (η απευθείας ανταλλαγή bitcoins είναι σχεδόν μηδενική)
β) τα bitcoin exchanges, τα οποία τελικά καταλήγουν οι ρυθμιστές του παιχνιδιού επειδή είναι οι εγγυητές του 2) και τελικά οι αποδέκτες του β). Και είδαμε πόσο καλά τα κατάφεραν. Πρακτικά η αντιστοιχία ντομάτας ανα bitcoin καθορίζεται αυθαίρετα απο κάθε exchange.
Γενικά μου μοιάζει πάρα πολύ με ονείρωξη Αμερικάνου liberal geek που συνδιάζει τα κακά και των δυο με τα πλεονεκτήματα κανενός. Υποψιάζομαι οτι ο δημιουργός του φανταζόταν μια πληθώρα exchanges, με ελεύθερη επιλογή του χρήστη αναμεταξύ τους, που θα δημιουργούσε θεωρητικά μια ισορροπία ισοτιμιών. Bullshit.
Το μόνο καλό που έχει είναι οτι δίνει κάποιες καλές τεχνικές λύσεις στο πρόβλημα των transactions, και στην ιδιότητα του χρήματος οτι "δεν αντιγράφεται" - οι οποίες θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες σε άλλα σχήματα micropayments.
Πέστε να με φάτε τώρα.
3 comments:
Αν το παραπάνω post δε μοιάζει με post, είναι επειδή ξεκίνησε ως σχόλιο στον τέκιτσαν παρά ως post. Μπορείτε να το αγνοήσετε.
Πάντως μπορώ να φανταστώ περιβάλλοντα ασφαλούς λειτουργίας ενός τέτοιου νομισματικού συστήματος. Π.χ. για καπίκια όταν παίζει πρέφα ο Κάπταιν Κέρκ με τον Μρ. Σπόκ και τον Δρ. Μακόυ, μια και, απ όσο θυμάμαι στο Εντερπράιζ δεν είχε στραγάλια ούτε φασόλια. Ενδεχομένως να μπορούσε να λειτουσγήσει και στο Σάιρ με την προϋπόθεση να κυκλοφορεί μόνο μεταξύ των Χόμπιτς. Διότι αν άρχιζαν τα ορκς στη Μόρντορ να τυπώνουν bitcoins θα έπεφτε τέτοια χρηματοπιστωτική κρίση στη Μέση Γη που νάνοι, ξωτικά και λοιπά συμπαθητικά πλάσματα, αφού αγανακτούσαν και κατασκήνωναν για καμμιά βδομάδα στις πλατείες της Γκόντορ, θα βυθίζονταν στην ανεργία, στην κατάθλιψη και στον αλκοολισμό. Ετσι ο Σάρουμαν θα μπορούσε να γίνει άνετα Lοrd of the Bits. (Αλλωστε γιατί όχι; Γιατί τόσο αίμα;)
Προσωπικά ξεκινησα να αγοραζω bitcoins το 2010 νομιζω, από θυμό(!), οταν το paypal μου παρακρατησε τα donations που είχα εκανα στο wikileaks.
Από τοτε κανεις δεν μπορεσε να με σταματησει να δινω τα ποσα που επιλεγω οπου θελω.
Σε αυτό τουλαχιστον, στο να μην υπαρχει δηλαδη κεντρικός ακυρωτής των συναλλαγών μας, το bitcoin τα καταφερνει καλα.
Post a Comment